6. Η Μάστιγα του Politically Correct.
Η Μάστιγα του Politically Correct.
Όλο και περισσότερο μεταμορφωνόμαστε από Hommo Sapiens σε Hommo Detol κι ας παραμένουν τα χέρια και οι σκέψεις μας βρώμικα σε Live Streaming. Ο Καθωσπρεπισμός βρίσκει την ομοιοκαταληξία του στον Καννιβαλισμό και πλέον Όλα τα επιχειρήματα αυτοκτονούν κάτω από το βάρος της έκφρασης “Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες, ΑΛΛΑ….”. Οι τελίτσες στο τέλος του “αλλα” δεν σηματοδοτούν κάποια συνέχεια νοήματος, αλλά εκεί που αρχίζουμε να πατάμε Like στον ευατό μας, επειδή αυτό το κουμπί έχουμε, ε, αυτό θα πατήσουμε. Ουπς, τελικά δεν ήταν Κουμπί, ήταν Σκατό. Δε γαμιέται, πάτα το, είδα στον Ονειροκρίτη οτι σημαίνει λεφτά. Κι ας βρωμάει. Άμα βρωμάμε Όλοι, ο Καθαρός ζέχνει, το Σίχαμα…
Η Πολιτικά Ορθή διαδρομή σκέψης, δεν χρειάζεται γνώση, απλά Γρήγορα Δάκτυλα. Ένας Ιορδάνης ποταμός που ξεπλένει την Άγνοια, το Φόβο, την Σκέψη την ίδια. Ό,τι δημιουργικό, από το Χιούμορ μέχρι τις λεκτικές Ακολουθίες, την Συμπεριφορά και τη Μοναδικότητα, την άποψη την Αντίθετη, περνάει από το Μπλέντερ του Κακομοίρη που έγινε σημαντικός επειδή του έδωσαν το Κουμπί του “ΟΝ” για άλλοθι. Αποστειρωμένες Πρακτικές για αποστειρωμένους ανθρώπους, “Μη απο Εκεί, δεν είναι Σωστό” και το Anal Search του YouPorn να παίνει φωτιά. η Ανακολουθία του τι είναι Σωστό με το τι είναι Ευκολο αυτοτυφλώνεται και πλέον ο μόνος δρόμος είναι η Ευθεία, γιατί στις στροφές πρέπει να σκεφτόμαστε και αυτό μας φέρνει Εμετούλη.
Ας εξετάσουμε μερικές περιπτώσεις Emetically Correct μπας και πάρουμε κανένα Παράδειγμα. (Γιατί κανονικά τα βουνά πρέπει να πάρουμε, αλλά κι αυτό στο YouPorn το ψάξαμε κι άντε τώρα να τονΕ χώνεις στο Λοφίσκο…).
1)Άν κάποιoς από ένα Παράδοξο της Φύσης γεννηθεί με έναν Όρχι πάνω από το ένα του Φρύδι, τότε ο φίλος Φρυδόρχις θα έχει να αντιμετωπίσει τον Ίδιο πόνο με το τσιμπιδάκι για τα φρύδια, όπως κι αν είχε ένα Ματοτσίνορο στο Πουλί του.
2)Άν κάποιος έχει έναν Όρχι στο φρύδι του, τότε το δίχως άλλο ο φίλος Φρυδόρχις ξεχωρίζει. Ο φίλος όμως ΔΕΝ είναι το φρύδι του.Έτυχε να του βγει Εκεί. Του φίλου Δυσκοίλιου που δεν-του-βγαίνει-με-τίποτα, δεν του λέτε κάτι.
3)Αν πάτε να πείτε “Πω-πω έναν ωραίο όρχι που έχεις στο Φρύδι”, τότε ο μαλάκας της παρέας είστε Εσείς, ενώ ταυτόχρονα προσβάλλετε τον φίλο Φρυδόρχι, καθώς τονίζετε το Πασιφανές. Η υπερτόνιση του πασιφανούς είναι Υψηλή θέση στην κλίμακα της Ηλιθιότητας, καθώς κανείς μετά το μπρόκολο-για παράδειγμα-δεν φωνάζει “Fire In The Hole”. Κι ας ζουν οι παρευρισκόμενοι με την Αγωνία της Φωτιας-Απ’ο-Την-Τρύπα. Ο παρών θαυμασμός ΔΕΝ ισχύει για τους Συλλέκτες που θαυμάζουν το Ωραίο και ιδιαίτερα το Δεξί και Άτριχο. Αν ΔΕΝ είστε συλλέκτης, όμως, είστε απλά μαλάκας.
4)Αν ο φίλος Φρυδόρχις συστήνεται σε μια παρέα ως “είμαι-αυτός-με-το-αρχίδι-στο-φρύδι”, τότε ο μαλάκας της περίπτωσης είναι ο Ίδιος. ΔΕΝ είσαι ο Φρυδόρχις, είσαι ο Μήτσος που ΈΤΥΧΕ να έχει έναν όρχι στο φρύδι. Όπως συστηθείς δείχνεις και τον τρόπο που θες να σε αντιμετωπίσουν. Σαν Όρχι ή σαν Μήτσο.
5)Το αρχίδι στο φρύδι του Μήτσου, βρέθηκε εκεί από μια γεννετική ανωμαλία. Άν ο Μήτσος συστηθεί σαν Φρυδόρχις, τότε θα είναι Διπλά μαλάκας άν γκρινιάξει “Ναι, βάλτε τα με τον Παπαροφρύδη κιόλας!” Άν ο Μήτσος είναι απλά Μήτσος, τότε δεν έχει ανάγκη από κανέναν να του πεί ούτε για τη Ζωή του, ούτε για το Αρχίδι του.
6)Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πεί στον Μήτσο να βγάλει τον όρχι από το φρύδι του-ΚΑΝΕΙΣ. Με την ίδια λογική, ο Μήτσος δεν έχει δικαίωμα να ζητά ζωγραφιστά παπαράκια στα φρύδια Όλων των Άλλων για να μην διαφέρει.
7)Κάποιος θα κάνει ένα αστείο για τον όρχι που έχει ο Μήτσος στο Φρύδι. Όπως με τον Ιταλό, τον Γερμανό και τον Πόντιο σε Όλα τα άλλα. Αν ο Μήτσος έχει Χιούμορ,θα γελάσει. Άν ο Μήτσος δεν έχει χιούμορ, είναι περισσότερο Φρύδι βλαμμένο παρά Μήτσος. Άν το αστείο ήταν κακεντρεχές, τότε αυτός που το είπε δεν είναι ουτε μια τρίχα από το Φρύδι του Μήτσου.
Από το δύσκολο έργο της ενεργής χειραγώγησης της Σκέψης, από ηλίθια μυαλά που έκαναν τον κάμματο να μοιάζει μεροκάματο, ξεπετάχτηκε σαν τσουτσού με μυρωδιά ναφθαλίνης η Λύση του Μοναχικού-Αντικοινωνικού-Ανόητου-Που-Τσακώνεται-Μόνος-Του:
–“Είμαι μαλάκας Μου λέω!
¨–“Άντε να γαμηθώ, ρε, που θα Με πω έτσι…”
–“Ξέρεις, ρε, ποιος είμαι Εγώ?”
–“Εγώ….?”
–“Ρωτάω η Απαντώ, τώρα…? Έλα μαλακα, Μου γάμησα τη Συζήτηση!”
Με αυτόν τον παλαβά διαστροφικό τρόπο, η αυτοτροφοδοτούμενη Αξία του Ανίκανου Ανάξιου βρήκε μια τεραστίων διαστάσεων Κάνουλα για να ικανοποιήσει τη δίψα της την Ακόρεστη. Άν απαγορευτούν Όλα, τότε δεν θα χρειάζεται να Σκέφτεσαι! Κι αν δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι, τότε δεν θα μπορούν οι άλλοι να ξέρουν Πόσο Ανίκανος Εγκεφαλικά Μαλάκας είσαι!
–“Ποιόν Με είπα μαλάκα πάλι?”
–“Μην πετάγομαι, ρε ηλίθιε, άλλο Μου λέω…”
Κι αφού όλα τα Επιχειρήματα για κάτι τέτοιο μόλις τα κάλεσαν στον Εσωτερικό Διαλογο αυτοπυροβολήθηκαν για να γλιτώσουν την ξεφτίλα και την ντροπή, έμεινε ένα κομπλεξικό να επιπλέυσει.”Αντί να ταλαιπωρούμαι να έχω γνώμη, δεν απαγορεύω μια τη δική σου καλύτερα?” .Σα δυσκοίλια Λαίλαπα που εξαφάνισε με Νόμο τις μόνιμες λεκάνες των εντερικά ενεργότατων για να πάρουν οι μετοχές του Σκατού αξία, το politically correct ξεχύθηκε για να Υπάρχει σαν Σκέψη μέσω της Ανυπαρξίας της Σκέψης. “Αυτό με προσβάλει, αυτό δε γίνεται να το πεις, να το ζήσεις, να το θες, μη αυτό ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ.” Κι όπως γίνεται με όλα τα Μαζικά και Ηλίθια, βρήκε βήμα στις καρδιές και τα πληκτρολόγια των Μαζικών και Ηλίθιων, ακόλουθους φανατικούς που στο πλαίσιο της Ελευθερίας φύτεψαν Κάγκελα παντού. Τα ψέκασαν και με λίγο εγκεφαλικό αντισηπτικό και λανσαρίστηκαν σε βιτρίνες με Μεγάλες Ταμπέλες, γιατί άμα τα γράμματα είναι μεγάλα δεν χρειάζεται να τα διαβάζεις.
Ζήστε.
Ελεύθερα, μακριά από αυτούς που εποφθαλμιούν τον Όρχι που μπορεί – η μπορεί και όχι-να έχετε στο φρύδι σας.
Το οτι βρίσκεται κοντά στον Εγκέφαλό σας, δεν σημαίνει οτι τον επιρρεάζει κιόλας.
Be the Mitsos you always wanted to Be!
